- fərasətsiz
- недогадливый, непонятливый, неумелый, близорукий, неумный.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
fərasətsiz
Смотреть что такое "fərasətsiz" в других словарях:
fərasətsiz — sif. Fərasəti olmayan, dərrakəsiz, bacarıqsız, zehni küt. Fərasətsiz adam … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəmfərasət — f. və ə. fərasəti olmayan; fərasətsiz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
hünərsiz — sif. Hünəri olmayan, hünəri çatışmayan, hünər göstərə bilməyən; bacarıqsız, qabiliyyətsiz, istedadsız, fərsiz, fərasətsiz. Hünərsiz adam. – Elmsiz kimsənə hünərsizdir; Elmi bitərbiyət səmərsizdir. S. Ə. Ş.. O insandır ki, hər haqqı, nəsibi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
açkal — (Tovuz) fərasətsiz. – O, açkalın biridi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
aşırmax — I (Gəncə, Qazax, Şəmkir) məc. malı və ya pulu dağıtmaq, yersiz xərcləmək. – Fərasətsiz oğuldu, atasının varyoxunu aşırdı, lüt qaldı (Gəncə) II (Ağbaba) məc. yemək. – Ə, bu çörəyi aşır … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
hırsız — I (Gəncə, Xanlar) zorlu, güclü. – Hırsız adam zorru olar (Xanlar); – Hırsız adamı birəz tüşümməz heysav eliyillər (Gəncə) II (Saatlı) yerli yersiz hərəkət edən III (Sabirabad) fərasətsiz, aciz. – Sənnən hırsız adam görməmişəm … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
şuldum — I (Ordubad) fərasətsiz, fərsiz II (Ordubad) 1. səliqəsiz 2. pinti III (Salyan) yüngülxasiyyət. – Şuldum adam hər şeyə burnun soxur … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bitəmyiz — f. və ə. 1) fərasətsiz, dərrakəsiz, yaxşını pisdən ayırd edə bilməyən; 2) m. başıboş, gicbəsər … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bifər — sif. <fars.> Fərsiz, fərasətsiz, bacarıqsız, bikara … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düşüncəsiz — sif. 1. Düşüncəsi, şüuru olmayan, ya çatmayan; şüursuz, dərrakəsiz, anlaqsız, fərasətsiz. Düşüncəsiz adam. 2. Ağılsız, ağla uymayan, ağla zidd. Düşüncəsiz hərəkət (iş) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
küt — 1. sif. 1. Kəsməyən, iti olmayan, kəsəri olmayan. Küt bıçaq. Küt balta. – <Qulu:> Bu elə kütdür ki, heç yer də qazmaz. S. S. A.. Qurd . . dişlərilə onu küt kəlbətin kimi sıxıb qançır etmişdi. M. Rz.. 2. məc. Kütbeyin, gec başa düşən,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
